Śmierć bliskiej osoby zawsze jest wielkim przeżyciem. Gdy jednak minie najgorszy okres trzeba pomyśleć nad sprawami spadkowymi.
Należy pamiętać, że w polskim prawie mamy dwa porządki dziedziczenia tj. ustawowy i testamentowy.
W sytuacji gdy spadkodawca (zmarły) nie pozostawi po sobie testamentu, a zatem nie wyrazi swojej woli np. na piśmie czy też w obecności notariusza, prezydenta miasta, wójta, burmistrza czy świadków w grę wchodzi dziedziczenie na podstawie ustawy.
Zgodnie z kodeksem cywilnym w pierwszej kolejności po zmarłym dziedziczą małżonek i dzieci przy czym udział małżonka w spadku nie może być mniejszy niż 1/4. W sytuacji gdy małżonek zmarłego nie żyje, spadek dziedziczą zstępni czyli dzieci, ewentualnie wnuki lub prawnuki. Gdy spadkodawca nie miał dzieci spadek dziedziczy jego małżonek i wstępni czyli rodzice zmarłego. Udział spadkowy każdego z rodziców który dziedziczy w zbiegu z małżonkiem wynosi 1/4 całości spadku. Jeśli w chwili śmierci spadkodawcy jego rodzice nie żyli ich udział przypada ich zstępnym czyli rodzeństwu spadkodawcy bądź ich dzieciom. Jeżeli jedno z rodziców nie dożyło otwarcia spadku i brak jest rodzeństwa spadkodawcy lub ich zstępnych, udział spadkowy rodzica dziedziczącego w zbiegu z małżonkiem spadkodawcy wynosi połowę spadku. W braku zstępnych, małżonka, rodziców, rodzeństwa i zstępnych rodzeństwa spadkodawcy cały spadek przypada dziadkom spadkodawcy; dziedziczą oni w częściach równych. Jeżeli którekolwiek z dziadków spadkodawcy nie dożyło otwarcia spadku, udział spadkowy, który by mu przypadał, przypada jego dzieciom w częściach równych. Jeżeli dziecko któregokolwiek z dziadków spadkodawcy nie dożyło otwarcia spadku, udział spadkowy, który by mu przypadał, przypada jego dzieciom w częściach równych. W braku dzieci i wnuków tego z dziadków, który nie dożył otwarcia spadku, udział spadkowy, który by mu przypadał, przypada pozostałym dziadkom w częściach równych. W braku małżonka spadkodawcy i krewnych, powołanych do dziedziczenia z ustawy, spadek przypada w częściach równych tym dzieciom małżonka spadkodawcy, których żadne z rodziców nie dożyło chwili otwarcia spadku. W braku małżonka spadkodawcy, jego krewnych i dzieci małżonka spadkodawcy, powołanych do dziedziczenia z ustawy, spadek przypada gminie ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy jako spadkobiercy ustawowemu. Jeżeli ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy w Rzeczypospolitej Polskiej nie da się ustalić albo ostatnie miejsce zamieszkania spadkodawcy znajdowało się za granicą, spadek przypada Skarbowi Państwa jako spadkobiercy ustawowemu.
Postępowanie o stwierdzenie nabycia spadku można zainicjować na dwa sposoby:
- przed sądem rejonowym właściwym ze względu na ostatnie miejsce zwykłego pobytu spadkodawcy, bądź też,
- przed notariuszem, który sporządza akt poświadczenia dziedziczenia.
Jeśli potrzebujecie Państwo porady bądź pomocy w zainicjowaniu powyższego postępowania czy też zgromadzeniu wymaganych dokumentów zapraszam do kontaktu.